در دفاع از #فیلتر_گرام

فیلتر به ماهو فیلتر، قبیح نیست

کسی نمی‌تواند با اصل محدودسازی دسترسی عموم جامعه به برخی محتواها، مخالف باشد. همه جوامع می‌پذیرند که در موازنه میان حقوق افراد مختلف و اصول متعدد حیات اجتماعی، گاهی سایر ملاحظات بر اصل آزادی بیان یک فرد یا گروه می‌چربند و باید به نحوی آن آزادی را محدود ساخت. 

اولیور وندل هولمز، قاضی دیوان عالی ایالات متحده، در یک تعبیر مشهور در سال 1919 گفته بود: 

«فریاد زدنِ آتش آتش در یک تماشاخانه پرازدحام» مصداق آزادی بیانی نیست که قابل دفاع باشد. 

گفته او به استعاره‌ای از منطق محدودسازی آزادی بیان تبدیل شد که می‌گفت مدارا با برخی شکل‌ها و محتواهای بیان، به مراتب بیش از آنکه ثمرده باشند مشکل‌آفرین هستند.

اما عقیده دارم #فیلترینگ هرچند درست اما یک مسکّن موقت برای درد های اجتماعی است که بحران را به تعویق می‌اندازد، 

اینکه فیلتر راه کاملی است 

کاملا مخالف هستم .

به تعویق انداختن بحران شاید در مواردی درست‌ترین تصمیم ممکن باشد تا قدری زمان خریده شود، اما اگر از این وقت اضافه استفاده مؤثری نشود، شاید اصل آن «به تعویق انداختن بحران» هم اشتباه باشد چون استفاده بی‌جا از مسکن‌هایی که بیمار و درمانگر را غافل می‌کنند، می‌توانند بیماری جدی را به بیماری مرگ‌بار تبدیل کنند.