معتقدم امروزه بسیاری از رفتارها و نگاه‌هایی که در فضای مجازی در میان ما رواج یافته، ویروس‌هایی است که اگر فرزندانمان را در برابر آنها ایمنی نبخشیم، آسیب جدی و بدون جبرانخواهیم دید. مطالعه داستانک «ویروس» از کتاب سانتاماریا مجموعه ی چهل داستان کوتاه اثر استاد سید مهدی شجاعی در این زمینه تأمل‌انگیز و جالب توجه است:
آنها که از حضور خوکها استقبال می‌کردند، توجیهشان این بود که بچه‌ها به این وسیله، سرگرم می‌شوند و بهتر از این است که به کارهای ناشایست بپردازند.
و وقتی ما فریاد زدیم که سرگرمی به چه قیمتی و بدتر از این ممکن است چه بشود؟ پاسخ شنیدیم که مؤانست بچه‌ها با خوکها، آگاهیشان نسبت به جانوران افزایش می‌دهد و متهم شدیم که با توسعه علم و معرفت و جانورشناسی مخالفیم.
عده‌ای می‌گفتند: این اتفاقی است که در همه شهرهای دیگر هم افتاده و همین نشان می‌دهد که نباید خیلی احساس نگرانی کرد. خوک اگر بد بود که این همه مورد استقبال مردم شهرهای مختلف قرار نمی‌گرفت.
ما در مقابل این استدلال سخیف گریه کردیم و در میان گریه پرسیدیم: »شیوع یک آفت چگونه می‌تواند بر حقانیت آن دلالت کند؟«
درباره این سایت